Ingiltere'deki Gizli Milyonerler

Çocukken kaç kişinin rol modeli Madonna'ydı, bir kadın olarak oldukça zorlu bir dünyada ayakta kalmayı başarmış, herkesi dize getirmiş, oldukça cüretkar davranabilecek kadar cesur olabilmiş, başarısını da maddi olarak taçlandırmış biri olarak? Biraz büyüdükçe rol model olarak futbolcular, NBA basketbolcuları, ünlü müzisyenler, büyük işadamları ve belki politikacılar bile edindik kendimize. Bu yaştan sonra mal mülk edinmek önemli olan hayatta, ki sonra paylaşabilelim, daha kendimize yardım edemezken başkalarına nasıl yardım edebiliriz cümlesini kaç kere kurdunuz veya size kaç kere bu cümle benzer şekillerde söylendi? Daha kendime istediğim şeyi satın alıp (öyle porsche olması şart değil, belki prada da, daha alınabilir şeyler düşünün), canım sıkılınca boğaza karşı bir kadeh deviremeyeceksem hayatı yaşamanın ne anlamı var düşüncesi kaç kere geçti aklınızdan akşam 9-10 gibi yorgun ve işi ofiste bırakamadan eve dönerken? Ve her gün aynı rutini yaşadığınızı fark edip kendinizi kaç kere bu hayat böyle geçmez diye şikayet ederken buldunuz?
Ülkedeki eğitimin kötüye gittiğini, camınızı silmeye çalışan sokak çocuklarına sinirlenip arabanızın içinden bağırdığınızı, bir sürü şanssız insanın olduğunu ama politikacıların bu insanlara kalıcı çözümler sunmak yerine kömür karşılığı oy topladığını kaç arkadaş toplantısında konuştunuz, ve daha fazla örnek vermeme gerek yok sanırım varmaya çalıştığım noktayı İngiliz televizyonunda izlediğim Secret Millionaire programındaki Oscar'ı anlatarak daha net anlatabilirim.
Programın teması oldukça basit; her programda farklı bir pound milyoneri asıl kimliğini gizleyerek İngiltere'nin çeşitli şehirlerine gidiyor ve en şanssız bölgelerde yaşamaya başlıyor. Belgesel çeken bir televizyoncu, araştırmacı gazeteci gibi kimliklere bürünüyor ve bölgeyi araştırmaya başlıyor. İnsanlara yardım eden, yoklukta bile diğerleri için fırsat yaratan kişileri ve onların başlattıkları organizasyonları yakından inceleyip insanlarla konuşuyor. Ve bölümün sonunda bu kişilere giderek aslında milyoner olduğunu, bu insanların yaptıkları şeylerin ne kadar inanılmaz olduğunu belirterek kendilerine x miktarlık çekler veriyor ve sonrasında kendi hayatına geri dönüyor. Yani Arena, Esra Ceyhan, ana haber bültenindeki ajitasyon olayını görmüyorsunuz, yalnız insanları görüyor ve yaptıkları şeylere hayran oluyorsunuz.

Oscar'ın hikayesine gelince; Manchester'da belediyede çalışıyor. Yalnız yaşıyor, ve tek maaşıyla yaşıyor, başka bir geliri yok. Geri dönüşüme atılmış bisikletleri alarak kendi cebinden harcadığı parayla hepsini gıcır gıcır yapıyor ve bisiklet alacak durumu olmayan ailelerin çocuklarına hediye ediyor. Belediyeye ulaşmış kayıp cüzdanların sahibine ulaşması için çalışıyor ve bu cüzdanları sahibine posta ile gönderiyor. Eğer cüzdanın sahibi kadınsa içine kendi cebinden 5 pound koyarak adreslerine gönderiyor, inceliktenmis, adet oyleymis. Sırf bunun için senede 3000 pound harcıyor. Bisikletler içinse ayda 40 pound. Oscar bunu yalnızca insanları mutlu etmek için yapıyor. Programın sonunda gizli milyoner kendi kimliğini açık edip Oscar'a para vermek istediğinde ise parayı kabul etmiyor, gerekçesi "para almıyorum lütfen yanlış anlama ama çok teşekkür ederim". Milyoner giderken dünyada tanıdığı en az bencil insan olduğunu düşünüyor kafa sesinde Oscar'ın ve "madem öyle paradan başka bir yol ayarlayacağım çocuklara Oscar aracılığınla yardım etmek için" diyor. Vaktinde meğer kendisi de hiçbirşeyi olmayan çocuklardanmış.
Dünyadaki en büyük problemin etraflıca düşünememek olduğu görşüne hala 100% katıldığım Edward De Bono'yu da tekrar anımsıyorum program biterken. 
Eğer bu yazıdan etkilenen Türkiye'de fark yaratılabileceğine inanan kişiler varsa lütfen mesaj bıraksın belki elbirliğiyle ufak da olsa Oscar'lar olabiliriz, bu bile büyük bir fark olmaz mı?